Όλοι ξέρουμε ότι οι επιπτώσεις της γήρανσης του οργανισμού στην υγεία των ανθρώπων είναι  ένας μακρύς κατάλογος από τις ασθένειες που όλοι φοβόμαστε. Καρδιοπάθειες, καρκίνος, εγκεφαλικά, άνοια, αυξάνονται με ταχύτητα καθώς αυξάνει η ηλικία.

Μέχρι πρόσφατα η έρευνα επικεντρωνόταν στο αποτέλεσμα, δηλαδή την αρρώστια θεωρώντας το κυρίως αίτιο, δηλαδή την γήρανση, σαν κάτι αναπόφευκτο.

Και ξαφνικά έγινε επιτέλους η επανάσταση. Η ίδια η γήρανση έγινε ο στόχος. Το σκεπτικό είναι απλό. Αφού η γήρανση είναι ο κύριος παράγοντας κινδύνου για τις περισσότερες ανίατες αρρώστιες τότε ο τρόπος για να βελτιωθεί η υγεία των ανθρώπων και να παραταθεί όχι μόνο χρονικά αλλά και ποιοτικά η ζωή τους, είναι να καθυστερήση η γήρανση.

Η rapamycin είναι ένα φάρμακο, το οποίο παίρνουν οι ασθενείς στους οποίους έγινε κάποια μεταμόσχευση, για να μην απορρίψουν το όργανο που τους μεταμοσχεύθηκε.

Η αρχική έρευνα που έγινε σε πειραματόζωα έδειξε ότι αυξήθηκε η διάρκεια της ζωής τους και καθυστέρησε η εμφάνιση ασθενειών που συνδέονται με την γήρανση.

Μετά από αυτό αποφασίστηκε να δοκιμαστεί σε 200 εθελοντές ηλικίας άνω των 65 που έλαβαν τυχαία είτε το πειραματικο φάρμακο είτε εικονικό για αρκετές εβδομάδες. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ακόμα και μικρές δόσεις του φαρμάκου φάνηκε να τονώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα των ηλικιωμένων.

Μπορεί ακόμη να είμαστε στο πρώτο αβέβαιο βήμα στην αντιμετώπιση της γήρανσης, αλλά δεν ξεχνούμε ότι ο Πυθαγόρας μας έμαθε ότι  ”η αρχή είναι το ήμισυ του παντός”.

Μπορεί ακόμη να είμαστε στο πρώτο αβέβαιο βήμα στην αντιμετώπιση της γήρανσης, αλλά δεν ξεχνούμε ότι ο Πυθαγόρας μας έμαθε ότι  ”η αρχή είναι το ήμισυ του παντός”.